De een na laatste dag werken

Vanavond was hetde planning om met een groepje naar de night safari in de dierentuin te gaan, maar door de regen belandden wij bij de Mac waar de sunday ijsjes hetzelfde smaken als bij de Mac in Heerenveen. Toen werd het droog en kwam er per ongeluk een Chinese optocht voorbij. Al hangend uit het raam vanons hostel konden we het perfect bekijken. Kinderen met grote tassen stonden aan de kant klaar om snoep in ontvangst te nemen. Iedere wagen was voorzien van een lading snoep om uit te delen. Goed dat de safari niet door was gegaan want dat kan ook prima morgen.

Ik hebvandaag zoveelgegeten, ongelofelijk. Voor mijn doen dan. Twee keer warm eten, stapels fruit, zes van die halve maandingen (zijn niet te weerstaan. Gemaakt van mais en rijstemeel (dus glutenvrij) en gevuld met zoete aardappel en kruiden). En veel ijs.

Momenteel werk ik met twee andere vrijwilligers. Andrea uit Italië, woont in de Dolomieten en Thea uit Australië: een prachtige stoere meid. We hebben vandaag onze mooiste foto's van de Oerang Oetans uitgewisseld. We houden allemaal even veel van dieren (kan ook niet anders want wat moet je anders hier) en we schrobben dus ook met gemak de diarree van de grond. Dat hoort er bij. Vandaag het park bladervrij gemaakt. En dat zijn geen gewone bladeren, nee, megabladeren die je gebruikt als paraplu als het regent. Mijn handen zitten dus goed onder de blaren. Schoonmaken met alcohol dus maar.

Normaal is mijn ritueel in de ochtend: douchen, opmaken, mijn haar doen en dan eten. Nu is dat: douchen, haar stijf naar achter vastmaken, insmeren met zonnebrandolie en daarna met chemisch deet. Dat is wel nodig. Maar ik weet niet of het helpt tegende bloedzuigers. Dat zijn joekels. Die wachten op je, bespringen je met de mond open en hap! meteen een hoek uit je lijf. Gelukkig ben ik nog niet besprongen hahaha. Wel gebruik ik nog mascara. Die ik gebruik overleeft alles. Deet, zweet en de douche met haarwassen en al. Het irriteert niet, zit aan het eind van de dag nog steeds goed! Ook krullen je wimpers ersuper van. Ik zal een foto plaatsen. Sorry, ik dwaal wel vaker af geloof ik.

Morgen een dag vrij. Eerst uitslapen want dat heb ik nog niet gedaan. Daarnaga ik een fiets huren en wil Taiping helemaal gaan bekijken. Ook wil ik zien of ik naar een Chinese begraafplaats kan. Het lijkt vanuit de auto iets bijzonders met veel pracht en praal. Dewi vertelde dat ze vroeger hield van begrafenissen want de Chinesen leggen fruit op het graf voor de overleden persoon. Voor hen was dat feest, zoveel fruit eten als je kon. Als de begrafenis afgelopen was klonk er een bel, voor de kleine meisjes een teken dat het eten klaarstond.

Hard werken

Het is goed dat wij vroeg beginnen met werken want het is overdag zo heet dat het bijna niet te doen is. Eerst krijgen de Orang Utans melk, dan gaan ze naar hun dagverblijf zodatwij vroeg kunnen beginnen met het zwaarste werk (ik weet dat ik de Nederlandse en Engels variant van Orang Utan door elkaar gebruik ...). Vandaag met zeep en bezem al het traliewerk poetsen. Heavy. Echt Heavy.Maar daarna heb je ook wat.

Met het afmaken van de hangmatten zijn we bij Harry gaan zitten. Harry heeft een paar keer een medewerker gebeten en ze kan goed tegen de stroom van het hekwerk. Dat is de reden dat hij zijn hok niet uit mag. Ik denk trouwens dat deze Harry een vrouwtjes is. Harry heeft een voet fetisj. Het eerste wat hij doet is naar je voeten kijken. Het liefst nog even aanraken ook zodat hij kan ruiken. Hij stopt -na het aanraken van je teen- gewoon zijn hele vingerin zijn neus. Super grappig. Ik vraag mij wel af waarom Harry en anderen niet vrijgelaten worden in de natuur. Ik vraag mij wel meer af. Maar hier laat ik het eerst even bij. Ik ben hier tenslotte voor de dieren en die moeten verzorgd worden. En het personeel is super aardig. Genoeg reden om te werken nu.

Mijn foto series worden meer dan 350 keer bekeken (niet de individuele foto's). Waar komen die mensen vandaan? Mijn blog zal vast ergens gelinkt zijn. Het kan niet anders want zoveel vrienden heb ik niet hoor.

Nu eerst veeeeel chocola. Na al het gezonde eten heb ik dat wel verdiend. Airco op max, hete thee en dooreten tot je erecht genoeg van hebt. Ik houdecht van het gezond eten, maar zo nu en dan uit de band springen moet kunnen.

Allerliefstemama: gefeliciteerd!!!En drie dikke zoenen!!!Voor alles wat je het afgelopen jaar voor mij hebt gedaan!

Penang 3

De love Lane, 80's guesthouse is bekend in Georgetown onder de Nederlanders. Het is basic, schoon en goedkoop (10 euro per nacht). Maar die basic design is nou net waar wij Nederlanders gek op zijn. Puur toeval. Goedkoop voor hun, modern voor ons. Kijk hoe mooi! Ik zal de foto's toevoegen. Als je ooit naar Georgtown reist, ga hier heen. Leuke cafés, little India om de hoek.

Ze vertelden mij dat de stranden van Pangkor mooier zijn dan Penang. Nou, ik vond de stranden geweldig hier. Laat staan wat er nog gaat komen want in mijn derde week ga ik naar Pangkor; minder toeristisch, kleiner en mooier (zegt men). Op monkey beach was zowaar 1 monkey. Een baby met een luier om op de schouder van een vrouw waar ik mijn coconut smoothy kocht. Met een miniluier. Het beestje werd verschoond op de bar. Op turtlebeach waren geen schildpadden. Lang geleden zal het vast anders zijn geweest. Lang geleden toen alles in Maleisië nog oerwoud was en de jungle nog geen plaats had gemaakt voor de 1000den hectare palmbomen voor de palmolie. Op het vaste land zie overal palmbomen in rijtjes staan. Ik vroeg een van de medewerkers waarom die palmbomen overal staat, decoration, zei ze. Dat klopt zeker niet. Inmiddels weet ik dat Maleisië 1 van de de grootste leveranciers is van palmolie. Oerwoud wat gekapt is en plaats heeft gemaakt voor palmbomen. Eindeloos veel.

Wijn is hier ontzettend duur. Ik heb wijn nodig.40 euro per fles. Dat had ik dus mee moeten nemen ipv die krultang en te veel kleding.

Penang, het was veel te kort. Ik had de Penang Hill willen beklimmen en de Snake Tempel willen zien. No time left over.

Penang 2

Ik zit vol verhalen dus ondanks dat het laat is wil ik het toch opschrijven. Ik houd van schrijven maar dat wist je inmiddels vast al wel. Niet dat mijn schrijven kwaliteit is, nee, maar ik geniet er van om het te doen. Waar begin ik?

Vandaag heeft indruk gemaakt. Onder de indruk van mensen die ik ontmoet heb. Misschien zeggen jullie: dat wist je toch? Zo zijn de mensen inAzië. Nee, ik wist dat niet. De drie meest bijzondere momenten van vandaag moet ik even vertellen.

Een oud vrouwtje. Een kop kleiner dan ik, tenger en gerimpeld. Een minimensje, als je haar een duwtje zou geven dan ligt ze om. Ze zat naast mij in de ferrie. Ze vroeg mij waar ik vandaan kom en voordat ik het in de gaten had, begon ze te vertellen over haar moeder en dat ze graag wilde verhuizen maar dat dat onmogelijk was in haar situatie. Een heel verhaal. Ik moet naar de toilet, zei ik toen we samen de boot afliepen. Ze pakte mijn arm en bracht mij naar het toiletgebouw (eigenlijk wist ik wel waar het was maar ik zei het maar niet). Er kwam een klein zakje muntjes uit haar tas. Ging ze de toilet voor mij betalen!!! En het is onmogelijk te weigeren want dan beledig je haar. Het allerbeste, zei ze toen ze wegliep.

In de trein naar Taiping is het tjokvol. Ik herken inmiddels de Chinezen, Indiërs en Maleisiërs. Een mix van een chinees met een Indiër, noemen ze in de volksmond: Chindian. Maar dat even tussendoor. Ik ben de enige vreemde eend in de bijt. Mensen knikken vriendelijk als ze mij aankijken en zo nu en dan vraagt iemand waar ik vandaan kom en waar ik heen ga. Op het moment dat ik mijn ogen sluit om even te rusten, dan weet ik dat ze mij aankijken. Dat is een hele rare situatie. Je ogen dicht hebben en dan weten dat mensen je bekijken. Ik moest er ineens van lachen en dat was lastig want ik moest echt mijn best doen het in te houden. Dus toen dacht ik: hoe doe ik mijn ogen nou weer open? Eerst maar naar de grond kijken want dan hebben ze even de tijd om hun blik op iets anders te richten. Allen die ik even kort gesproken had, stakenhun hand op voordat ze uitstapten. En toenik zelf uitstapte kwamde conducteur nog even maar buiten: 'waar moet je heen? Dan zal ik je de weg wijzen'.

Het mooiste verhaal van vandaag is het pleintje om de hoek in Taiping. Ik had berehonger na mijn dag vandaag. Het werd al donker. (sorry, ik heb nog niet verteld wat ik heb gedaan vandaag. Super gave dingen. Ik vertel het nog maar ik denk niet dat ik er nu aan toe kom. Hahaha). Waar was ik gebleven? Ja, het eten. Ik loop met mijn bordje vol eten door de mensenmassa en dan vraagt een gezin of ik bij hun aan tafel kom zitten. De beste man bestelt drinken voor mij en er wordt een bord besteld met eten waar iedereen, inclusief ik, van neem.

Ik ben een emotionele muts. Altijd al geweest en ik vind dat prima. Ja, ik ben onder de indruk van vandaag. Ben er bijna emotioneel van.

En verder vandaag? Het nationaal park. Wandeling door de jungle en vervolgens met de boot van strandje naar strandje. Niet georganiseerd met een groep. Daar heb ik deze vakantie gewoon geen zin in. In plaats daarvanmet de snelle bus waarvan je denkt dat ie van de weg af flikkert als de bus een bocht maakt op eenbergweggetje.Eng soms.Super foto's gemaakt. Dat moet morgen maar want ben echt moe.

Ik zal morgenook een foto toevoegen van de taximan en het 'eetgezin' van vandaag.

Penang

Ik wilde niet in Taiping blijven het weekend, want het werd tijd om meer te zien dan het eiland en omgeving. Dus ben ik vanochtend vroeg met de trein vertrokken naar Penang. Na een uur met de trein, een klein stukje met de boot en daarna een taxi. Eigenlijk had ik niks gepland maar heb ik gisteravond spontaan besloten hier heen te gaan. Mijn collega gaf mij de tip: 80's guesthouse aan de Lovelane in Georgetown en dat is een schot in de roos.

Maar eerst de taximan. Een oud mannetje van 79. Morgen gaat een van zijn kinderen trouwen. Op zondag?? Blijkbaar. Werkt 6 dagen per week. Ik voelde mij eerst wat ongemakkelijk: een taxi die mij overal brengt??Maar waarom niet? Het is goedkoop en de man verdient zijn geld (ik heb hem dubbel gegeven, hij vroeg zo weinig).Eigenlijk had ik niks voorbereid dus ik zei tegen hem: ik wil graag naar een markt. Niet een stoppingmallmaareen lokale markt. Hij wist wel wat, zei hij.Het werd een vrij grote vlooienmarkt met veel troep maar ook grappige dingen. Zie die foto van de bus, je lacht je rot. Bij de markt heb ik zitten eten tussen de mensen hier. Altijd begint iemand wel een praatje en zo ook nu begon iemand 100 uit over wat ik toch echt moest zien. Kek Lok Si, een Boedistische tempel. Dus na het eten, op naar die tempel. Ik was er stil van. Op een gegeven moment moest ik wel terug want ik kon de taximan toch niet zo lang laten wachten? Uit schuldgevoel heb ik maar wat lekkers voor hem gekocht. Fantastisch, wat mooi. Kolossaal. Amazing. Ik kon niet stoppen met foto's maken. Het zweet liep me met straaltjes langs mijn gezicht, maar daar heb ik inmiddels een washandje voor aan mijn broek hangen. Je wordt handiger.

Awati vertelde mij over de Indiërs, de Chinesen en de Maleisiërs. Drie soorten tempels in iedere stad. Drie soorten scholen in iedere stad. Drie soorten wijken in iedere stad. Chinatown, klein India en de rest. Dat discrimineert niet, dat heeft geen ruzie. Nee, dat respecteert elkaar en leeft naast, apart maar ook met elkaar. Kunnen we nog wat van leren. Ik ken mensen die niks van moslims moeten hebben. Kom en leer de massa's moslims kennen hier, er zullen slechten tussen zitten want die heb je overal. Maar ik ben er van overtuigd dat de conclusie niks anders zal zijn als de mijne: vriendelijk, behulpzaam en een goed hart. Ik dwaal af.

Toen was het 3 Pm en was mijn hostel de bestemming. Vanavond in de wijk Litlle India super gegeten en nu terug. Morgen 6 uur opstaan want ik wil maar het National Park hier en anders wordt het morgenavond te laat om naar Taiping terug te gaan. Nu lig ik op mijn bed met een Duitse en twee Fransen meiden op de kamer. Allemaal andere ervaringen. Ik dacht, packpackers zullen allemaal jong zijn maar dat is helemaal niet zo.

Zo leuk die reacties! @Anna, @Heidi,@Mariska, @hait en mem, @Ursula, @Karin, @Monique, @Carolus

Handgemaakte hangmatjes

Het is niet de bedoeling dat ik de foto's, waarmee ik samen met de Orang Oetans op sta, deel op het internet hoorde ik vandaag. Dus ik heb zonet een paar foto's weer verwijderd.

Ik leer de apen wat beter kennen. Lipoh zit in een verblijf met nog twee. Ze is wat verlegen, wat minder gespierd, maar wel mooi. Het is een schatje. Ze pakken altijd het eten van haar af. Ja, zelfs drinken zuigen ze uit haar mond! In haar nachtverblijf stopt ze heel zorgvuldig haar jutezak tussen het hekwerk en maakt een soort knoop. Er ontstaat een tentje en daarmee kan ze zich even afsluiten van de rest. Elke ochtend zit ze vanuit haar tent om zich heen te kijken en wacht op haar melk. Manoe is 9 maanden. Als ik hem zijn meloen smoothy geef is hij bang, want hij wil geen spatten meloen in zijn gezicht krijgen. Dus dan kijkt hij mij aan, doet zijn handen voor zijn gezicht, kijkt er tussendoor, doet zijn handen weer normaal en herhaalt dit ritueel nog een paar keer. 'Ja, Manoe, ik doe voorzichtig.' En dan gaat dat kleine mondje open en houdt hij zijn ogen dicht. Hahahaha. We gieten het als het ware beetje bij beetje in hun mond. Niet bij de tientonners hoor, die drinken in 1 keer een halve liter weg. Wat jammer dat deze dieren met uitsterven worden bedreigd. Dat nog steeds jungle illegaal gekapt wordt voor het hout en dat mensen moeders doodschieten om vervolgens het jong duur te verkopen aan iemand die het leuk vindt om een aap in huis te houden.

Het lijkt wel alsof men hier niet aan onderhoud doet. Ik bedoel oude gebouwen, bijvoorbeeldtempels en mooie huizen(monumentale panden zouden wij zeggen). Er verpauperd zoveel waardoor een dorp of stad de uitstraling verliest. Zonde. Maar ook wegen; gaten, hobbels en onafgemaakte bestrating. Soms kun je zo het riool inkijken. En ruiken trouwens. Echt, dat stinkt erger dan apenpoep.

Ik heb mijn boodschappen op de markt gekocht. De foto's zal ik toevoegen, als het lukt.Een fruitparadijs. Net wat voor mij :-)

Na mijn verhaal opgeslagen te hebben, lees ik het onderwerp: handgemaakte hangmatjes. Oeps. O ja, ik heb vandaag hangmatjes gemaakt van jutezakken. Interessant hè, 1 zin daar over.Morgen meer.

Lieve reacties! @Karen, @Janet, @tineke,@Richard, @Willy, @Patricia, @Trijnie, @Anita, @Suzan, @Ageeth, @Pierette, @Pim, @Marjan, @Anita

The planet of the apes

Sodeju, dat is flink werken in de hitte. Gelukkig voel ik mij erg goed en kan ik het allemaal prima handelen. Wat is het toch super zo energiek te zijn. Voor diegene die dat niet weten, dat is niet altijd zo geweest. Moeilijke momenten in je leven leren je de positieve meer te waarderen. Ergaat geen dag voorbij dat ik niet geniet van 'gewoon' fit zijn.

Op dit project ben ik deze week de enige vrijwilliger. Op zich vind ik dat prima want dat geeft de mogelijkheid om met de vaste mensen op te trekken. Je komt er achter hoe het werkt in Maleisië qua studiesystemen maar ook sociale voorzieningen en bijvoorbeeld ziektekosten. Dat gaat er wel even anders aan toe dan bij ons. Maar je hoort ook hoe het gewone levenisin een gezin enrelaties etc. Ze zijn open. Misschien komt dat ook omdat ik veel vertel, geen idee, maar het is leuk. Het meest hip hier, duurder dan bij ons: sketcher schoenen. Niet voor kinderen maar volwassenen. Grappig. De meiden zijn zo vreselijk lief en hebben het eigenlijk zo krap, dat je meteen de neiging hebt een paar in de aanbieding te kopen in Nederland en op te sturen. Misschien doe ik dat maar.

De wekker ging vanochtend om 6 uur. Vroeg met de boot is prachtig (ik zou graag een foto willen toevoegen maar dat gaat waarschijnlijk niks worden). Een blog zonder foto's ... en die zijn nou juist zo mooi. Vanochtend eerst de orang oetans melk voeren en ze daarna naar hun verblijf brengen. Hand in hand, spelend, tussen ons in, al schommelend als een klein kind. Fantastisch. En geloof mij, net als bij ons: ze zijn allemaal anders, met hun eigen onzekerheden, eigenschappen, en uiterlijkheden.

Het werk dat ik doe geeft de vaste medewerkers de mogelijkheid om eens vrij te krijgen. Op vakantie gaan ze niet,maar eens een dag vrijkan niemand zonder toch?

En aan het eind van de dag heb ik mezelf getrakteerd op een massage. Of ze wel foto's van mij mocht maken, vroeg ze bij binnenkomst. Want je bent zo mooi wit. hahaha. Tuurlijk mag dat. Trouwens, dat was gewoon bij binnenkomst met mijn kleding nog aan hoor. De massage was goed en spotgoedkoop.

Dank je wel @Antsje, @Lies, @Evelyn, @yvonne, @Monique, @Monique2, @Erwin, @Jenny, @Cor, @Albert-Jan, @Jenny, @Marjette, @Anja, @Perry, @Anne-Sophie, @Bettina, @Marijke, @Jolanda, @Mariska, @Sjoukje, @Klaske

De eerste dag werken

Het hostel blijkt de vaste verblijfplek te zijn deze 2 weken. Het is niet mogelijk om op het Orang Oetan eiland te overnachten. Het leuke is dat we in een klein stadje zitten waar nauwelijks toeristen komen. Je kunt echt zien hoe de mensen hier leven. De bevolking is erg vriendelijk en behulpzaam. En we vallen hier op, soms lijkt het alsof ze ons als soort attractie zien. Kleine kinderen staren ons na, en menig man of vrouw groet of lacht. Make-up heb ik maar afgeschaft, want het loopt een uur later met straaltjes langs je gezicht naar beneden. En wat een nonsens om een krultang mee te nemen. Ik heb duidelijk nog geen ervaring met backpacken. Ik geloof dat ik maar een doosje met spullen richting Nederland stuur.

Al superveel gedaan. Verse lokale markten bezocht (soms verschrikkelijk en ik zal niet uitweiden over details met dieren). Musea. Heerlijk eten geproefd, vers met veel verse kruiden en groenten. Echt fantastisch. En vandaag gewerkt. Meloen smoothy gemaakt en elke orang oetan met geduld de fles gegeven. Rijstballen en fruit gesneden. En voeren in bijzijn van de toeristen. Alleen de reis maar het eiland toe was al geweldig. Met de boot. Morgen hokken schrobben. Drie liter water meenemen denk ik. Doei doei lieve Michel, Denise en Noelle. Ik ga jullie veeeeel filmpjes sturen! Foto's tussen mijn tekst plaatsten lukt niet op een of andere manier. Dus ik plaats ze even apart.

En bedankt voor jullie lieve reacties @haitmem, @Mehdi, @Wieke, @Linda en anderen via app natuurlijk.

Foto's toevoegen lukt helemaal niet. Morgen probeer ik het opnieuw.