Vandaag gingen er wat dingetjes mis met het reizen. Het was geen probleem want ik was vroeg vertrokken en ik weet inmiddels dat die problemen zich vanzelf weer oplossen, alleen het neemt wat extra tijd. Bij busstop nummer 4 moest ik opstappen, maar niemand had mij verteld dat er 2 nummers 4 waren. Het ging net goed alleen ik miste de bus. En in Kuala Lumpur stapte ik een halte te vroeg uit de trein waardoor ik nog eens moest wachten. Een onverwacht detail: ik zat in een treinstel alleen voor vrouwen: verboden voor mannen. Dat had ik niet verwacht anno 2017.

Ondanks alles was ik 2 uur in mijn nieuwe hostel waar ik meteen al een goed gevoel over had toen ik daar de trap op liep. Het is een vader met zijn zoon uit Indonesië waar ik mijn kamer mee deel. Niks mis mee. Ook hier is het schoon en in tegenstelling tot de andere hostels is het erg groot, ik denk dat er wel 50 mensen verblijven. Ik wilde perse een hostel midden in Chinatown. Dat is makkelijk want het is zo leuk om s’avonds over de markten te slenteren en alleen over straat in donker is geen optie. Ik zal een foto toevoegen van de beroemde straat: Petaling street. ‘Miss, miss, buy, buy, cheap, cheap !!’ Op een gegeven moment hoor je het niet meer en reageer je ook niet meer.

Omdat ik best veel tijd had, ben ik meteen naar de KL tower gelopen. Vijf kilometer heen en vijf terug mag best als je de hele dag met je luie kont in de bus en trein gezeten hebt. De KL tower stond op nummer 1 van mijn lijstje. Duur maar prachtig. De foto’s zal ik toevoegen.

Opde terugweg langs een tempel. Nu heb ik genoeg tempels gezien, heb ik besloten.Ik kreeg een leenrokwant naar binnen met blote benen mag niet.

Kuala Lumpur is een ontzettend drukke stad. In hostels ben ik regelmatig mensen tegen gekomen die de drukte van KL wilden ontvluchten en daarom een hostel in een andere stad of een ander dorp op zochten. Het krioelt er van de mensen. Voor even vind ik het heel leuk. Vanavond plannen bedenken voor morgen .