marjoleinmaleisie.reismee.nl

Indisch eten

Vandaag heb een Indisch gerecht gekookt om mijn frustratie over het weer in Nederland af te reageren. Toen ik samen met Michel aardrijkskunde aan het leren was, las ik over ons gematigd zeeklimaat. Vandaag was het maar liefst 8 graden, grijs met motregen. Ik hoefde ook maar 15 kilometer te fietsen. Niet slim zonder regenjas. Dus het werd tijd om mijn gevoel uit Georgetown, little India in Maleisie weer boven te halen. Veel eer had ik niet van mijn werk want Michel en Denise vonden het niet te eten. Te veel pepers. Eerlijk is eerlijk, halverwege het koken heb ik met een lepel, en vervolgens mijn vingers, de pepers er uit gevist omdat ik mij ineens bedacht dat het wel eens teveel kon zijn. Mijn vingers brandden nog steeds onder het eten en eindigden in mijn beker water. Uiteindelijk heb ik hun borden ook leeg gegeten waardoor ik nu propvol op de bank hang en ondanks een halve liter water nog steeds dorst heb. Morgen iets minder van alles?

Mijn nieuwe blog wordt Wordpress. Eerst moet de site klaar zijn en dan zal ik het hier opzetten. Daar lukt het wel om foto’s tussendoor te plaatsen dus dat is leuk.

https://whatever654066838.wordpress.com/

Daar ben ik weer ...

Hi! Hier ben ik weer. Waarom? Omdat ik er simpelweg er niet mee kan stoppen... Te leuk. Goed. Misschien wordt het regelmatig schrijven niks. Misschien wordt het regelmatig schrijven wel wat. Ik zie het wel. Het wordt in ieder geval niet eens per dag. Wie weet een goede site voor een blog?

Ik was een verschrikkelijke slechte moeder. Toen ik namelijk terug kwam van mijn reis, dacht ik: voordat de kinderen komen ga ik even een uurtje liggen. Vervolgens ben ik om 10 uur s’ochtends in slaap gevallen, en, potverdikke, werd ik om 6 uurs’avonds weer wakker. Noelle, Michel en Denise hebben tijden aan de deur gebeld en ik heb overal doorheen geslapen. Wat slecht! Volgens sommigen was ik trouwens al eerder een slechte moeder want ja, wie gaat er nu een maand weg na een scheiding? Zo lang kun je toch niet zonder je kinderen en dat kun je hun niet aandoen! Laat ze maar zeuren, denk ik dan. Uiteindelijk hoor. Eerst niet. Want eerst heb ik tijd nodig om gebeurtenissen en gedachten een plek te geven. Typisch iets vrouwelijks zeggen sommigen. Ik weet het niet. Ik laat zulke woorden en alles er om heen een tijdje in mijn hoofd ronddwalen, vervolgens vormt zich mijn mening en praat ik soms zelfs hardop tegen niemand en dan ben ik er van het een op het andere moment klaar mee.

Hoe het is afgelopen met de Pakistaanse man? Hij heeft mijn telefoonnummer uit de groepsapp gehaald want die hadden wij aangemaakt om de foto’s van die dag te delen. Nadat hij zijn excuses heeft aangeboden omdat hij doorging met appen terwijl ik vroeg om te stoppen, begon hij mij twee keer per dag te bellen. Nee, ik heb de telefoon niet 1 keer opgenomen. Ook heb ik zijn appjes niet beantwoord. Het is nu twee dagen stil, maar als hij straks weer begint, dan blokkeer ik hem. Laten we aub hopen dat het hostel geen info van mij vrijgeeft want dat hij alleen mijn voornaam en telefoonnummer weet, vind ik wel genoeg. Straks staat hij voor de deur.

De kinderen zijn er alweer een paar dagen. Genieten. Maar ook druk met heen en weer fietsen van school, voetbal en vriendjes.Dat doe ik zelf want ik kies er voor om geen auto te kopen. Best eigenwijs. De volgende keer vertel ik wel waarom. Nu eerst slijm maken. Ook heel belangrijk.


Mijn laatste verslag

Om 2 uur was ik bij de Heli Lounge Bar. Stom, want ik had eerst moeten kijken wanneer de bar geopend zou zijn. Het is een helikopter platform zonder omheining, boven op de hoogste, 34e verdieping van een gebouw midden in de stad waar je onderuit op een bank kunt hangen met een drankje en kan genieten van het uitzicht over de hele stad. Toen ik daar om openingstijd weer kwam, bleek dat je alleen naar de binnenplaats kon om 5 uur en dat het platform pas toegankelijk was om 6 uur en bij regen helemaal niet. Elkmoment kon het gaan hozen dus ik ben na die tweede keer maar weer naar mijn hostel afgetaaid. 1 foto gemaakt vanuit de lounge, en dan was het dan.

Gisteravond een gezellige avond gehad in de roofbar van het hostel. Allemaal spelletjes gedaan (klinkt oersaai maar was het niet), zoals zelf cocktails maken, een uitleg en maken en proeven van rijstwijn en met een typische Maleisische ‘blaasstok’ ballonnen kapot schieten. Het was veel te laat voor iemand die morgen een nacht zal gaan overslaan in het vliegtuig ...

Midden in de gezamenlijke ruimte zeide Pakistaanse man random: ‘Ik wil met jou trouwen. Ik kom met jou mee naar Nederland of jij ga met mij mee naar Pakistan.’ Bloedserieus. Op een best dwingende manier. Eerst dacht ik, dat moet een geintje zijn, maar op het moment dat hij verder ging met praat zoals: ‘jouw kinderen zijn mijn kinderen en als jij hulp nodig hebt dan kom ik’,toen had ik in de gaten dat hij het meende. Dan denk je misschien dat ik veel tijd met hem heb doorgebracht of dat wij veel gepraat hebben. Helemaal niet! Dat is het hem nou juist. Ik heb niet veel ervaring met reizen en miss zeggen mensen die in het Midden Oosten zijn geweest wel dat dit best normaal is en dat dat daar op deze manier vaker gebeurt. Misschien heeft hij meer vrouwen, hij heeft in ieder geval verteld dat hij getrouwd is. Het zal allemaalbest, maar voor mij was het nieuw en ik wist mij even geen raad. Hij is eigenaar van verschillende fabrieken waar men sieraden en kleding maakt. Hij had een doosje voor mij meegenomen, zei hij. Nadat ik zijn aanbod vriendelijk had afgewezen, zeiden omstanders dat je een afscheidscadeau niet kan weigeren, dat is onfatsoenlijk. Hij drong aan.Ik heb soms even tijd nodig om te bedenken wat de juiste beslissing is, die tijd had ik niet, het ging te snel, en zo stond ik het volgende half uurmet mijn bagage op het station metdat doosje in mijn hand waarvan ik ik dacht, nee, ik wil dit helemaal niet hebben! Maar ja, terug kon ook niet meer. Wie weet wat voor dure oorbellen dat zijn. Ze zijn in ieder geval goud met groen en huge.

Verder heb ik mijn nagels laten doen vanmiddag. En veel dingen gekocht zoals een powerbank, een draadloze koptelefoon, schoenen voor Denise, opladers, make-up en een nieuwe tas. Die tas moest ook wel want anders konden al die spullen niet mee.

Nu nog 3 uurtjes vliegen en dan ben ik in Nederland. Ik ga het weer, de vriendelijke mensen, de natuur, het eten, maar ook het goedkope leven missen. Het was een super reis, en zeker niet de laatste. Vanmiddag komen de kinderen en morgen gewoon .... aan het werk. Dit was het. Jazeker, ik ga het schrijven ook missen. Misschien zeg je: dan ga je daar toch mee door? Ik weet dat dat niet gaat werken in de praktijk want daarvoor is mijn leven te druk. Bedankt voor het volgen! En ook bedankt voor al die reacties, het deed mij goed.

Het park en Liddle India Kuala Lumpur

Ik wist gewoon dat hij vanochtend op mij zou wachten. Na de trap vanuit de hal met alle kamers moet je langs een gezamenlijke zithoek en een receptie lopen voordat je naar buiten kan. Het plan was om de blik op oneindig te zetten en meteen door naar buiten te gaan. Toen ik dacht dat mijn missie geslaagd was, bleek dat er niks anders op zat dan om mijn directere aanpak te proberen want hij kwam mij achterna zonder dat ik het in eerste instantie in de gaten had. Gisteren wilde hij mij allerlei sieraden geven bij de grotten en liep hij teveel naast mij. Nee, net zoals ik mij niet verplicht voelde om elke avond in het hostel in Pangkor te eten, zo voelde ik mij vandaag ook niet verplicht om de hele dag door te brengen met een man uit Pakistan die gevoelsmatig mijn opa had kunnen zijn ondanks zijn 48 jaar en waar verder helemaal geen afspraken mee heb gemaakt. Om de dooie donders niet. Dus hij liep naast mij naar het busstation en vroeg mij waar ik heen ging: ‘ik ga in mijn eentje naar het park. Een fijne dag nog!’ zei ik vriendelijk maar heel duidelijk en liep bij hem weg de bus in. Het is niet mijn hobby om mensen af te wimpelen maar soms moet het.

Het park was enorm, met een botanische tuin, een vlinderpark, een vogelzoo, een orchideeën tuin en watervallen. Niet dat ik overal geweest ben, maar het grootste deel wat ik wilde zien dat heb ik gezien. Omdat ik al uren had gelopen heb ik mij daarna met de taxi naar Liddle India laten brengen. Een Indische wijk, net als in Georgetown, met een hele eigen sfeer: opvallende kleuren met veel goud, vrouwen ondergeschilderd met henna, muziek en de geuren van verse kruiden. Je kunt niet met foto’s en verhalen vertellen hoe dat is. Door de wijk gewandeld en gegeten bij een restaurant met veel keus. Toevallig zat ik naast de eigenaar van de zaak en hij vertelde met veel enthousiast over zijn onderneming die hij 2 jaar geleden had overgenomen. Hij was tevreden. Een buffet waarvan ik veel verschillende gerechten heb geprobeerd. Mijn conclusie na deze maand is: het Indische eten vind ik het lekkerst.

Omdat het al heel lang geleden was dat ik gluten heb gegeten, heb ik vandaag ananas/bosbes taartjes gekocht. 5. Twee voor mijzelf en de andere 3 voor de mannen onder het karton van om de hoek. Ze liggen altijd op dezelfde plek.

Helaas is mijn trip naar de vuurvliegjes niet gelukt. Om alleen te gaan vind ik te duur, zowel een tour als een taxi. Op het centraal station heb ik navraag gedaan om er met het openbaar vervoer heen te gaan, maar toen ik hoorde dat ik twee keer over moest stappen, leek het mij beter om er vanaf te zien omdat ik ook nog in donker terug moet.

Morgen naar huis. Op een of andere manier heb ik mij daar op ingesteld. Vanavond mijn boek uitlezen en brainstormen over wat ik morgen overdag zal doen want het vliegtuig gaat pas om 23:50 lokale tijd. Daarna krijg ik 7 uren kado en kom ik om ongeveer 6:00 in de ochtend op Schiphol aan, Nederlandse tijd. Yessss, weer naar de kinderen !!


Kuala Lumpur/ Chinatown en KL tower

Vandaag gingen er wat dingetjes mis met het reizen. Het was geen probleem want ik was vroeg vertrokken en ik weet inmiddels dat die problemen zich vanzelf weer oplossen, alleen het neemt wat extra tijd. Bij busstop nummer 4 moest ik opstappen, maar niemand had mij verteld dat er 2 nummers 4 waren. Het ging net goed alleen ik miste de bus. En in Kuala Lumpur stapte ik een halte te vroeg uit de trein waardoor ik nog eens moest wachten. Een onverwacht detail: ik zat in een treinstel alleen voor vrouwen: verboden voor mannen. Dat had ik niet verwacht anno 2017.

Ondanks alles was ik 2 uur in mijn nieuwe hostel waar ik meteen al een goed gevoel over had toen ik daar de trap op liep. Het is een vader met zijn zoon uit Indonesië waar ik mijn kamer mee deel. Niks mis mee. Ook hier is het schoon en in tegenstelling tot de andere hostels is het erg groot, ik denk dat er wel 50 mensen verblijven. Ik wilde perse een hostel midden in Chinatown. Dat is makkelijk want het is zo leuk om s’avonds over de markten te slenteren en alleen over straat in donker is geen optie. Ik zal een foto toevoegen van de beroemde straat: Petaling street. ‘Miss, miss, buy, buy, cheap, cheap !!’ Op een gegeven moment hoor je het niet meer en reageer je ook niet meer.

Omdat ik best veel tijd had, ben ik meteen naar de KL tower gelopen. Vijf kilometer heen en vijf terug mag best als je de hele dag met je luie kont in de bus en trein gezeten hebt. De KL tower stond op nummer 1 van mijn lijstje. Duur maar prachtig. De foto’s zal ik toevoegen.

Opde terugweg langs een tempel. Nu heb ik genoeg tempels gezien, heb ik besloten.Ik kreeg een leenrokwant naar binnen met blote benen mag niet.

Kuala Lumpur is een ontzettend drukke stad. In hostels ben ik regelmatig mensen tegen gekomen die de drukte van KL wilden ontvluchten en daarom een hostel in een andere stad of een ander dorp op zochten. Het krioelt er van de mensen. Voor even vind ik het heel leuk. Vanavond plannen bedenken voor morgen .

Morgen naar mijn laatste stek ...

Vandaag alweer de laatste dag in Malakka (ze schrijven het hier als Malaka). Uiteindelijk heb ik geen boottocht gemaakt, dat komt omdat ik de afgelopen dagen zovaak de rivier afgelopen ben, ook in donker, dat ik het niet nodig vond. Vanmiddag drie uren in de grote shoppingmalls rondgelopen in plaats van met de anderen op stap. Als ik een paar dagen onder de mensen ben geweest vind ik het heerlijk om weer even op mijzelf te zijn. Je kunt hier dagen ronddwalen in winkelcentra zonder dat er een einde aan komt, allemaal overdekt met airco. Een prachtige BH gekocht. Nee, geen sexy lingeriewant dat verkopen de moslims hier niet, maar meer mooi en goede kwaliteit waar je in Nederland zo 50 euro voor neerlegt. En wat aparte dingetjes die je in Nederland niet ziet. Kant en klare stoommaskertjes voor je ogen en dat soort spul. Leuk om met de meiden uit te proberen op een zondag.

Mandy, ik heb hier de lekkerste dadels ooit gevonden!Als je hier was dan zou ik een doosje voor je kopen. Ik dacht dat ze uit Maleisie kwamen,maar het blijken Iranese dadels te zijn.

Misschien denk je: wat is daar nou interessant aan, foto’s van garagedeuren?? Het zijn voorportalen van huizen. Hele straten vol met alleen maar garagedeuren. S’ochtends gaat de garagedeur open en komt er een raam tevoorschijn. Als je s’avonds laat door een dergelijke straat loopt dan denk je in eerste instantie dat veel mensen, naast hun huis op een andere plaats, een eigen garage bezitten. Maar nee, overdag komt er een piepklein huisje tevoorschijn waar hele families in wonen.

Zie je die verschrikkelijke karretjes? Ik dacht: dat is leuk voor kinderen: Pokémon, hello kitty en frozen. Maar nee, de Chinese volwassenen blijken het geweldig te vinden. S’avonds knipperen er zoveel lichtjes op al die karretjes dat je ogen er zeer van doen. En de Chinezen maar lachen en reizen al fotomakend van de ene bestemming naar de andere met een grote Pokémon boven hun hoofd . Eigenlijk ben ik soms ook druk met Pokémon, he Michel? Het lukt mij tot nu toe niet om hier een zeldzame te vangen voor jou. Misschien morgen?

Naast het winkelen mijn teennagels nog een keer laten doen. Met gellak dit keer en dan hopen dat het wat beter houdt. Morgenvroeg richting Kuala Lumpur, Chinatown. Zin in. Ik ga sowieso de KL tower beklimmen. De top is van glas zodat je het idee hebt dat je boven de stad zweeft. De wachtrij moet uren zijn dus ik probeer van te voren kaartjes te bestellen. Hoe hoger je wil, hoe meer je moet betalen. Ach ja, zo gaat dat. Wel moet je geluk hebben met het weer want er hangt vaak veel smog in de stad en als er totaal geen wind is dan heb je pech en zie je bijna niks als je boven bent. Ook wil ik graag naar de vuurvliegjes. Wat ik begrepen heb, is dat er maar twee plekken ter wereld zijn waar een dergelijk grote kolonie vuurvliegjes te bewonderen is, en 1 daarvan is net buiten KL. Oh ja, en nog naar de Heli Lounge bar. Het uitzicht moet er fantastisch zijn, het drankje iets duurde maar dat is te vergelijken met Nederland. Dank je voor al je tips ex-collega. Ik heb er goed gebruik van gemaakt en alles was een succes!

Vanavond een afscheidsetentje met de twee mannen en de eigenaar van hier. Morgen gaat ieder zijn eigen weg, de een naar Bali, de ander naar Singapore. Als je echt een goed hostel wilt in Malakka, kies dan voor The Brigde Loft. Een toffe eigenaar met hart voor zijn zaak.

Ik heb nog wat foto’s gemaakt en geplakt bij die van gister. Niet veel bijzonders hoor. Van Pokémons, garagedeuren enzo...

Malakka

De 350 kilometer in 9 uren naar Malakka is mij reuze meegevallen. Het zat van te voren even tegen omdat ze mij aan de receptie hadden gezegd een taxi te kunnen regelen van mijn hostel naar de boot om 6:30, maar uiteindelijk bleek deze zo vroeg nog helemaal niet te rijden, dus ik moest plotseling lopen terwijl het straaltjes regende. Gelukkig was er een lieve man die mij aanbood om mij te brengen met zijn scooter. Jazeker, 1 scooter plus ikke en mijn bagage. Eenmaal op het vaste land bleek dat er geen plek meer in de bus was (de bus gaat twee keer per dag) wat later toch -gelukkig!- niet bleek te kloppen. Om niet langdraderig te worden (ben ik al, lees ik): ik eindigde uiteindelijk in een luxe touringbus naar Malakka. Ik had veel meer ruimte dan in het vliegtuig en ik heb zowaar nog wat slaap in kunnen halen (dat was ook wel nodig want het cafe onder mijn hostel schudde om 3 uur nog en ik heb de hele nacht geen oog dicht gedaan..) Ik ben blij dat ik daar weg ben. Gastvrijheid kan ook doorslaan. Dan zijn de mensen beledigd als ik niet in hun restaurant kom eten.

Malakkaheeft Nederlandse invloeden en dat komt omdat wij ergens in 1600 Malakka hebben veroverd van de Portugezen.Uiteindelijk is door handel, geen oorlogen,alles weer Maleisisch eigendom geworden maar voordat het zover kwam, is er een hele geschiedenis aan vooraf gegaan.Het is best grappig want je ziet ineens midden in het centrumeen best Nederlands uitziend pand staan wat dan ook ‘Het Stadshuys’ heet. Ookis hier zelfs een molen te vinden. Toen ik over een bruggetjein het centrum liep, deed het uitzicht mij denken aan Belgisch Brugge: pittoreske straatjes met grachten,bloemen, verlichting en bootjes. Heerlijk om langs te wandelen. Ik ga morgen in de avond zeker een boottocht maken!

Ik was mooi op tijd aangekomen om nog naar de avondmarkt te gaan. Zo groot en gezellig! Muziek, lichtjes, eindeloos veel kraampjes en veel eten. Ik zal een morgenavond een filmpje uploaden.Het lijkt een Chinese markt, veel chinees eten asseccoires en muziek. Super leuk. Ik heb vanavond van alles aan apart voedsel geprobeerd maar dat was geen succes.

Ik was blij want Noelle was blij. Via FaceTime samen gewinkeld. Drie shirts voor een habbekrats voor haar gekocht. Niet te onderscheiden van echte merk shirts. Wat mis ik haar toch.

Ik word net wakker en zie dat jullie mijn verhaal al hebben gelezen, maar lieve mensen: het staat nog vol taalfouten en ik was nog niet klaar !! Ondertussen dat jullie diep in slaap zijn, zal ik mijn schrijfbreisels (ik denk niet dat dit woord bestaat ?!) afmaken.

Het hostel hier is fantastisch. Alles is nieuw, schoon, in het centrum en we slapen met zijn 3en in een zaal voor 6 dus wij hebben alle ruimte. Het heeft gordijntjes zodat je een eigen ‘hokje’ hebt. Ondanks dat het schoon is, dwaalde hier gister een kakkerlak rond die de twee mannen hier gevangen hebben en in mijn bed wilde gooien. Ik ben blij dat ik weer leuk gezelschap heb en ze gedragen zich netjes dus dat valt allemaalmee.

Vandaag met de anderen Malakka verkennen: musea, oude gebouwen en ik wil die molen wel eens wat beter zien. En ... hoe zit dat nou eigenlijk met die banden met Nederland en Malakka. Tot schrijfs .




Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active